Preventie

Vlooien

Wanneer u een hond heeft, dan bestaat de kans dat het dier te maken krijgt met  vlooien. Het is niet altijd makkelijk om een vlooienbesmetting vast te stellen, vooral bij dichtbehaarde of langharige dieren zijn deze watervlugge insecten moeilijk te vinden.

Bij een vlooienbesmetting kan uw hond last hebben van beten die behoorlijk jeuk kunnen geven.

Uw hond kan ook een vlooienallergie ontwikkelen. Dit is de meest voorkomende oorzaak van huidklachten bij de hond in Nederland. Als verschijnselen zien we dat het dier heftige jeuk heeft, vooral in het gebied boven de staart, bij de staartwortel en tussen de achterpoten. Die jeuk kan zo heftig zijn dat de huid helemaal tot bloedens toe wordt stuk gebeten. Honden vertonen vaak ook korstjes boven op de rug. Het is lang niet altijd mogelijk om een vlo te vinden. Eén vlooienbeet kan namelijk wel 3 weken lang jeuk geven en de vlo kan dus al lang zijn verdwenen, terwijl de jeuk er nog is!

Een ander gevolg van de vlooien kan het overbrengen van lintwormen (Dipylidium) zijn.In geval van zeer ernstige besmetting kan er ook bloedarmoede (anemie) optreden (dit gebeurd voornamelijk bij jonge en kleine dieren).

• Een vrouwelijke vlo begint eitjes te leggen nadat ze op uw hond terecht is gekomen.
• Ze kan wel 50 eitjes per dag leggen, die van het dier afvallen en overal in uw huis tot ontwikkeling komen.
• In een enkele dag ontwikkelen de eitjes zich tot larven en vervolgens tot poppen die op hun beurt weer volwassen vlooien worden.

Voor elke 5 vlooien op uw hond zijn er 95 onzichtbaar aanwezig in uw huis. Deze zijn, in de vorm van eitjes, larven en poppen, verspreid over de gehele woning daar waar uw hond komt; in de mand, op een deken, maar ook in het tapijt, tussen de parketnaden en onder de plinten.

Er zijn verschillende middelen verkrijgbaar om vlooien te bestrijden zoals; sprays, spot-on en tabletten. Het is belangrijk alle honden in uw huishouden te behandelen om volledige vlooienbesmetting in huis te bestrijden.

Uw dierenarts kan u verder adviseren over vlooienbestrijding.

Teken

Teken zijn bloedzuigende parasieten. Alle tekenstadia (larven, nymfen en volwassen teken) wachten in met name de lagere begroeiing (gras, bladeren en struiken) tot er een geschikte gastheer langs komt. Ze laten zich op de vacht van de hond vallen en grijpen zich vast. Vervolgens kruipen ze via de haren richting huid. Hier zoeken ze het liefst een plekje waar de huid wat dunner is en boren met hun snuit door de huid, op zoek naar een bloedvat. Teken hebben bloed nodig: de larve om naar nymfe stadium te vervellen, de nymfe om naar volwassen teek te vervellen en de volwassen teek om eitjes te kunnen produceren (tot wel 3000 stuks).

Bloedmaaltijd van de teek

De teek zuigt zich vast met een speciale zuigsnuit nadat hij zich op een gastheer heeft laten vallen. De voorkeursplaatsen voor de aanhechting van de teek bij de hond zijn de kop, de borst en de flanken. De bloedmaaltijd kan 2 tot 25 dagen duren waarna de teek van de gastheer valt om met de volgende fase van zijn levenscyclus te beginnen.

De huidbeschadiging

Het zich in de huid vastzetten van de teek geeft vaak jeuk en irritatie. Zelfs na het loslaten van de teek kan er zich gedurende enige tijd een verdikking en ontsteking van de huis voordoen.

Door teken overgebrachte ziekten

Wereldwijd zijn teken verantwoordelijk voor het overbrengen van vele ziekten. In de Benelux is de belangrijkste ziekte, die door teken wordt overgebracht, de ziekte van Lyme. Deze wordt veroorzaakt door de bacterie, Borrelia burgdorferi. Deze ziekte is voornamelijk gevaarlijk voor de mens. In het Middellandse Zee gebied zijn ook andere ziekten van belang welke met name ook een risico voor de hond betekenen. Een voorbeeld hiervan is Babesiose, veroorzaakt door een eencellige parasiet. Overdracht van deze ziekte vindt doorgaans pas 24 uur na het aanhechten plaats.

De activiteit van teken hangt samen met het klimaat. Het voorjaar en de herfst zijn bekende risicoperiodes voor het oplopen van besmettingen met teken.

Bestrijding van teken

• Door het gebruik van middelen die teken binnen 48 uur na aanhechting doden, wordt het risico op ziekteoverdracht sterk beperkt.
• Behandel uw hond volgens de op de bijsluiter aangegeven manier met het anti- tekenmiddel.
• Zorg voor een regelmatige inspectie (iedere avond) van de dieren op de aanwezigheid van teken. Zelfs bij het gebruik van middelen tegen teken kunnen bij inspectie levende teken op het dier worden gevonden, aangezien het enige tijd kan duren voordat het middel aanslaat. De verwijdering van teken moet op de juiste wijze gebeuren, anders wordt het risico op ziekte overdracht vergroot. Ook kan bij een onjuiste verwijdering van de teek de zuigsnuit afbreken en in de huid vast blijven zitten. Dit kan leiden tot een plaatselijke ontsteking van de huid.

Wormen

Honden en katten kunnen eenvoudig besmet worden met wormen door contact met andere dieren, via besmette uitwerpselen of zelfs door insectenbeten.
Uw dierenarts kan u verder helpen en adviseren over een ontwormingsschema.

Spoelworm

De spoelworm is de meest voorkomende worm bij honden en katten. Deze wormen produceren veel eitjes (tot zo’n 200.000 per dag) die met de ontlasting worden uitgescheiden. Deze voor het blote oog onzichtbare eitjes zijn (nog) niet besmettelijk. Dat zijn ze pas na enkele weken als zich in de eitjes larven hebben ontwikkeld.
Door opname van deze besmettelijke eitjes infecteren honden en katten zich opnieuw. Dit gebeurt door eten van de grond, snuffelen aan de grond, likken aan de vacht of via besmette muizen.  Pups worden geboren met een wormbesmetting en kittens krijgen het via de eerste moedermelk. Ook als u de moeder pas nog ontwormd heeft is zij nog besmettelijk voor de pups/kittens, dit zal zij blijven zolang ze de pups/kittens zoogt.

Klachten bij honden en katten zijn

• Opgeblazen buik
• Braken
• Diarree
• Doffe vacht
• Hoesten

Ook als uw huisdier geen klachten heeft kan hij besmet zijn met wormen.

Kinderen kunnen worden besmet door eitjes in speelzand of op de vacht. De larven van spoelwormen verspreiden zich door het hele lichaam. Deze larven trekken door het lichaam en nestelen zich in diverse organen. Meestal verloopt dit onopgemerkt; er treden geen ziekteverschijnselen op. Als ze wel optreden, lijken ze veel op griep.
Soms zien we long- en leverproblemen. In het ergste geval kunnen er oogklachten optreden. Zoals gezichtsstoornissen en zelfs blindheid.

Haakworm

Haakwormen dringen via de huid het dier binnen. Pups en kittens worden besmet via de moedermelk. Haakwormen zorgen voor diarree en bloedarmoede.

Ook mensen kunnen worden besmet via huidcontact. Haakwormen veroorzaken sterk jeukende ontstekingen en kunnen leiden tot inwendige bloedingen, bloedarmoede, buikpijn en diarree.

Zweepworm

Een zweepwormbesmetting vindt plaats door het oplikken van besmette eitjes. Zweepwormen kunnen bij de hond ontstekingen aan de wand van de dikke darm veroorzaken, met buikpijn, diarree, verminderde eetlust, lusteloosheid en bloed in de ontlasting tot gevolg. Een zweepworminfectie bij mensen komt zelden voor, maar kan plaatsvinden door het binnen krijgen van eitjes.

Hartworm

De hartworm komt met name voor in warme gebieden (o.a. Zuid- Europa).
Omdat deze parasiet wordt overgebracht door ruim 20 soorten muggen, loopt iedere hond gevaar. Voor puppy’s is deze parasiet zelfs levensbedreigend. Als u uw hond meeneemt op vakantie naar risicogebieden, is het raadzaam om preventieve maatregelen te nemen. Besmetting bij mensen is mogelijk, maar komt uiterst zelden voor.

Lintworm

Lintwormen komen voor bij zowel honden als katten. Ze worden overgedragen via besmet vlees of dieren (muizen, vogels), maar vooral door vlooien en luizen. Lintwormen kunnen ontstekingen veroorzaken en soms kleine bloedingen of diarree.

Bij jongere of ondervoede dieren kan vermagering en vertraagde groei opstreden.
Een besmetting herkent u aan langwerpige eitjes in de ontlasting. Deze lijken op rijstkorrels. Mensen worden besmet door het inslikken van eitjes. De lintworm kan in de darm een paar meter lang worden. Er zijn weinig klachten, maar in de ontlasting zijn witgele stukjes zichtbaar.

Bescherm uw huisdier en gezin

Met name kinderen zijn kwetsbaar voor wormbesmetting en kunnen worden besmet na het spelen in de zandbak of via het aaien van de hond of kat, bij het tuinieren, door met blote voeten op het strand te lopen, maar ook het eten van besmette, slecht gewassen groente kan een infectie veroorzaken. Als u denkt dat er in uw gezin sprake is van een wormbesmetting, neem dan contact op met uw huisarts. Vooral als u zwanger bent of als uw kinderen jonger zijn dan 2 jaar.

Hygiëne

Met de gebruikelijke schoonmaakmiddelen en desinfectantia worden spoelwormen niet gedood. Daarom moeten we zorgen dat er zo min mogelijk contact is met besmettelijke eitjes.

• Verwijder zorgvuldig honden- en kattenpoep uit de kattenbak, de tuin en de zandbak. Let op: deponeer het niet in de GFT- bak.
• Laat katten hun behoefte doen op een kattenbak en verschoon deze regelmatig
• Reinig vaste ligplaatsen van honden en katten regelmatig (mand, vloer)
• Dek zandbakken af zodat honden en katten er niet in kunnen.
• Was de handen altijd na het tuinieren en na het verwijderen van honden- en kattenpoep.
• Houd de nagels van uw kinderen kort en laat ze hun handen wassen na het spelen en voor het eten.

Ontwormen

Ontwormen dient zorgvuldig te gebeuren. Let daarbij op het volgende:

• Gebruik wormmiddelen die werkzaam zijn tegen spoelwormen.
• Ontworm iedere hond en kat tenminste tweemaal per jaar (ook als u geen wormen ziet).
• Koop pups of kittens die volgens voorschrift zijn ontwormd.
• Noteer wanneer uw huisdier is ontwormd b.v. in het dierenpaspoort of in een vaccinatieboekje.